Perkhidmatan yang cekap...

Saya sebolehnya semua nak guna di hujung jari je..mengikut arus permodenan la konon tapi kita x boleh nak nafikan makin kita ke arah pembangunan yang tidak henti2 ke hadapan proses manual masih jadi amalan di tempat yang tak mahu berubah x mahu membangun. Tak tahu mana silapnya..pendidikan orang yang ada di dalamnyakah, tempat yang bisu tak mahu berubahkah atau kita masih di takuk lamakah...? tiada pemikiran ke depan, tiada rasa persaingan untuk berjaya tapi kalu bab2 nak meruntuhkan kan orang lain, ideanya cepat je datang..

Sambil berada di kerusi empuk di sebuah bank di ibu kota, saya sempat memikirkan masalah ni..bukan la besar sangat saya nak tolong fikirkan tapi terdetik la dalam hati ni..emmm mereka ni tiada 'angin perubahan' ke atau mereka tidak belaja ke untuk meningkatkan diri..? Err..saya penyibuk ke nak tolong fikir ni ek? Rasanya macam tak..

Ambil contoh ketika saya berurusan dengan bank yang terkemuka di Malaysia ini..Suatu ketika dahulu, apabila kita berurusan dengan bank..pelanggan akan berbaris panjang untuk setiap perkhidmatan yang bakal di terima. Makan masa, penat berdiri dan tiada kemesraan. Kemudian di arus pertengahan, pihak bank memperkenalkan sistem bernombor..kerusi menunggu pun cantik tapi perangai manusia yang kurang cantik..bagi la orang tua, perempuan mengandung duduk cik abang oiii!..

Sistem nombor giliran membantu pelanggan lebih rileks sambil membaca atau berkhayal dengan jari dalam lubang hidung..yang jadi masalah plak..kerani di kaunter plak yang x ada..ada lapan kaunter tapi cuma dua kaunter je buka..Saya paling malas nak berurusan dengan kedai yang jual perkhidmatan 'terima je semua kerja' tapi lembapnya layanan..hanya Allah yang tahu apa yang saya rasa
..Mungkin kedai ni di bawah pentadbiran kerajaan..kerana kita sering di julukkan dengan ayat..perkhidmatan awam amatla lembap dan lemah..bertangguh tangguh..dan macam macam lagi...

Kemudian, bank dah x terima proses memasukkan duit di kaunter. Semua boleh di lakukan di mesin je..keluar duit pun di mesin je asalkan ada kad..mana boleh tonyoh ngan jari je!..Yang berurusan penting je boleh guna kaunter..macam masukkan duit 2 3 juta ke atau nak mengorat dengan kerani kaunter...Nak 'clearkan' cek pun guna mesin.. Nasibla mesin x leh bercakap kan..Haa masa tu ramai la kerani kaunter yang kena buang kije sebab suma kije mereka mesin dah amik...tapi tu semua sementara..yang indah hanya sementara kan..?

Kalu mesin rosak, nak masuk duit atau kuar duit kat mana lagi kalau bukan di kaunter..nak tanya macam mana nak masukkan kad kena tanya kat mana kalau x ada kerani bank..? Macam mak saya plak, ada akaun bank tapi x nak guna kad ATM..nak sain pun tak la berapa cantik (tp berbunga bunga saya tengok!)..kena guna cop ibu jari..ha suma tu mana boleh guna di mesin...so kesimpulan awal..kerani bank amatla penting...


Lagi, macam saya ari ni, kad ATM yang dah lama berjasa pada saya tapi dah x leh guna plak sebab ntah la..lupa no pin kot..kena rujuk kat kaunter gak..emmm...berguna sangat la kan..Saya pun menapak ke institusi kewangan ni..Perkara pertama yang saya tengok ialah layanan mereka yang mesra..ha ha ha suka saya..sejuk ati ..pas tu suasana dalam bank tu adalah bank..bukan pasar raya. Saya katakan begitu sebab secara automatik kita akan 'mensenyapkan' telefon tangan..lagi..kerani kaunternya plak kalau yang pompuan gerenti chantik2 dan yang lelaki kalu x ensem mesti kemas..tapi bank ni kerani lelakinya ensem la jugak walau dah tua.

So, bila kena tunggu 1 jam hingga 1 jam setengah atau hampir 2 jam, tak la boring sangat...sebab boleh tengok mereka ni walaupun dalam ati ni meronta2 la nak cepat..emmmm macam balik ke zaman asal..tunggu dan tunggu dengan sabar..

Dah selesai ngan institusi kewangan pergi la saya menapak ke tempat yang menawarkan perkhidmatan perhubungan terbesar di Malaysia ni yang anak angkat kerajaan tu la..kat sini lagi la membuatkan saya jadi seorang penyenyum penyabar dan pentido..!..Hampir 3 jam tu..emm kenapa saya sanggup menunggu sambil senyum..? Pertama sebab memang kena datang kaunter untuk selesaikan kes dalaman saya ni.Kedua, saya nak tau macam mana orang lain yang tak guna hujung jari berurusan di kaunter, ketiga, selalunya saya telefon mereka ni lambat sangat angkat..tak pun lansung tak angkat sebab 1 Malaysia dok telepon depa ni..emmm..banyak lagi alasan yang saya nak buat tapi yang antaranya..saya boleh rehat n lelapkan mata sekejap sebab kat luar tu hujan...Fuh..! Syok gak kan..

Walaupun makan masa yang lama tapi layanan orang di kaunter amalah memuaskan..punyala penyabar diorang ni kan..? senyum je walaupun saya rasa mereka ni mungkin tido pun senyum..(melekat terus sampai esoknya plak..) suara pun sedap je telinga ni dengar..Akhirnya masalah saya pun selesai la dengan jayanya berkat kesabaran saya pada hari ni..he he..

Kesimpulan yang x kuat..dapat la saya nyatakan dari hati saya bahawa semoden mana pun kita, manual masih juga perlu bukan sebagai sokongan tapi pembantu kepada kejayaan sesebuah jabatan tu.. tapi pada jabatan yang lansung tak berubah tu..mungkin akan berubah apabila pucuk pimpinan juga berubah..kita tunggu dan lihat je la..

Balik rumah..saya kena melunjurkan kaki, menggolek golekkan badan yang lenguh sebab dah penat sangat ari ni..dan saya menaip ni pun dengan senyum sambil mata terkedip2 mengantuk!